De boom van tranen en troost | Annamária Paizs

Van 12 t/m 20 juli werkte ik als ‘artist in residence’ in het boshuis op AnnAtopiA.

Ik ben met de volgende vraag de boshut ingetrokken: “Waar ontmoeten elkaar innerlijk- en uiterlijk landschap, hoe ziet de plek eruit waar deze twee in elkaar overvloeien?”

De boshut, het bos en het boerenlandschap eromheen heeft mij een spiegel voorgehouden, zoals ik al hoopte, maar niet in de vorm die ik verwachtte.
Omarmd door bomen en de stilte, weleens doorbroken door nachtelijke uilen en het hartverscheurend krijsen van varkens die werden ingeladen om afgevoerd te worden naar het slachthuis, zakte ik weg in de omgeving. Omgeven door mensen die natuur duidelijk zien als grondstof – alles moet verbouwd, ontgonnen geslacht en verwerkt worden – werd ik bewoner van dit magisch ongerepte eiland.
Alles wat ik was op dat moment voelend of juist vluchtend van het gevoel.
Het stukje bos met haar oordeelloze spiegel waarin mijn innerlijk landschap mocht verschijnen…

Hoe ontmoeten de twee gebieden elkaar daar in de natuur?
Ik heb het antwoord snel gevonden: ze ontmoeten elkaar niet.
Ze waren/zijn gewoonweg ÉÉN.
Wat binnen woelt ís wat buiten te zien is…
Zo werd ik een van de bomen.
En in de spiegel van de natuur zag ik tranen, tranen van verdriet, van wanhoop, van inwijding, van loslaten, van vreugde.
En de boom die ik werd droeg al deze tranen op het lijf
en werd ook mijn troost…
Nu sta ik daar voor iedereen om tegenaan te leunen,
om te zuchten, om achter te laten en te ontvangen.
Wees welkom.
Je vindt mij als je de kleine tekeningen op de boomstammen volgt startend op het paadje links van het kunstenaarsverblijf.

Annamária Paizs
www.cosmicdrawings.com